آرتور کانن دویل ( شرلوک هلمز ) Arthur Conan Doyle

آرتور کانن دویل

Arthur Conan Doyle

رازهای مردی که نبود

توریست هایی که به لندن می روند .حتما سراغ خانه شماره " 221 ب " خیابان بیکر هم می روند , خانه ای که وجود خارجی ندارد ( پلاک های خیابان بیکر تا 100 بیشتر نیست ) با این وجود و با وجود اینکه آخرین ماجراجویی شرلوک هلمز در جریان جنگ جهانی اول بوده . هنوز هم اداره پست انگلیس با نامه های زیادی روبروست که روی آنها نوشته : " شماره 221 ب - خیابان بیکر - لندن - برسد به دست آقای هلمز "

شهرت هلمز آنقدر زیاد است که وقتی یک نویسنده ایرانی در سال 1304 خواست اولین اثر پلیسی مدرن فارسی را بنویسد اسم کتابش را گذاشت " داروغه اصفهان یا شرلوک هلمس ایران "

داستانهای شرلوک هلمز زمانی نوشته شده که تراموای بین شهری راه افتاده بود و در این سفر های کوتاه مردم عادت به خواندن روزنامه و مجله پیدا کرده بودند.توی این حال و احوال , یکی از روش هایی که مجلات برای رقابت با هم کشف کرده بودند , چاپ داستانهای دنباله دار یا اصطلاحا پاورقی بود و چه پاورقی هایی جذاب تر از داستانهای پلیسی و حل معما ؟ ( البته این علاقمندی مردم بریتانیا بود و تجربه مشابه در فرانسه به خلق داستانهای عاشقانه و مکتب ادبی رمانتیسیسم رسید .)

دور , دور پلیس نویس ها بود و مجلات بهترین حق التحریرشان برای نویسندگان داستانهای معمایی کنار می گذاشتند . حالا خودتان را بگذارید جای آرتور کانن دویل , پزشک جوانی که نبوغ بالایش سرنوشتی دوگانه را برای او رقم زد . از یک طرف در 21 سالگی توانسته بود دوره تحصیل طب را تمام کند و وزرات بهداشت انگلیس را به تحسین وادارد و از طرف دیگر , مردم عادی به پزشکی این همه جوان اعتماد ندارند و مطب او همیشه خلوت است .اینجا بود که تقدیر یکی از شیرین ترین بازی هایش را انجام داد و نبوغ دکتر کانن دویل را به سمت دیگری سوق داد .

کانن دویل بعد از مدتها بی پوبی , در 28 سالگی از سر تفنن یک داستان پلیسی نوشت و آن را به اسم مستعار چاپ کرد . حق التحریر بالایی که گیر آقای دکتر آمد او را مطمئن کرد که همین کار را باید ادامه دهد . سه سال بعد او درگر مطب را کاملا تعطیل کرده بود و رضایت داده بود دکتری باشد در کنار مخلوقش , اولین کارگاه خصوصی , شرلوک هلمز ...

کانن دویل با چنان دقتی لندن عهد ویکتوریا را برای ما ترسیم کرده که 56 داستان کوتاه او و البته داستان های چارلز دیکنز بزرگ مرجع مطالعات اجتماعی درباره انگلستان آن عهد است .

دویل به خوانندگانش تصور کاملی از یک شهر را می دهد : درشکه های تک اسبه , چراغ های گازی خیابانها , ولگردها , دربان ها , خلاف کارها , تراموا , دیلی تلگراف , دفتر پستی خیابان ویگمر , و بالاخره مه نوامبر لندن  ...

معروف است که هر کس می خواهد فیلمی با پس زمینه ویکتوریایی بسازد باید حتما دوره ماجراهای شرلوک هلمز را بخواند و این به خاطر همان دقتی است که نویسنده به خرج داده , دقتی که به مخلوق او شرلوک هلمز هم به ارث رسیده و او می تواند تفاوت 140 خاکستر تنباکو را از هم تشخیص بدهد . روش علمی و تجربی هلمز در حل مساله هم دقیقا ذهنیت یک پزشک را تداعی می کند.

شرلوک هلمز اولین کسی بود که آرشیو اثر انگشت جمع می کرد ( اولین در دنیای پلیسی و اولین در ادبیات پلیسی ) و این نکته را آن زمان فقط مراکز پزشکی می دانستند .. خود کانن دویل هم در زندگی واقعی کارآگاه بازی در می آورد و مثلا روی پرونده یک قتل واقعی 18 سال کار کرد تا بتواند بیگناهی همسایه اش را ثابت کند.

کانن دویل بعد از نوشتن 14 داستان با محوریت هلمرز , او را در درگیری با پرفسور موریانی و سقوط از آبشاری در سوئیس کشت تا خودش را از شر او راحت کند و آثار دیگری بتواند خلق کند. اما سیل نامه ها و اعتراضات به کار این نویسنده آن قدر زیاد بود و کار را به جایی رساند که ملکه اعطای نشان شوالیه یا " سر " ( به خاطر مقلات سیاسی اش در جنگ بوئرها ) را منوط به زنده کردن شرلوک هلمز کرد , تا بالاخره کانن دویل تسلیم شد و از 1901 دوباره آقای کارآگاه را برگرداند و در برابر عصبانیت واتسون ادعا کرد که آن سقوط صحنه سازی و برای فریب اعضای باند موریانی بوده . ( اخلاق های بد هلمز مثل ویولن زدن در نیمه شب در ابن دوره به داستان ها اضافه شد ) کانن دویل از مخلوقش شکست خورد و این تا آخر عمر او را آزار می داد...

دانلود کتاب تاج الماس اثر کانن دویل ( داستانهای شرلوک هلمز )