یک عاشقانه آرام
مگذار که عشق ، به عادتِ دوست داشتن تبدیل شود !
مگذار که حتی آب دادنِ گلهای باغچه ، به عادتِ آب دادنِ گلهای باغچه بدل شود !
عشق ، عادت به دوست داشتن و سخت دوست داشتنِ دیگری نیست ،
پیوسته نو کردنِ خواستنی ست که خود پیوسته ، خواهانِ نو شدن است و دیگرگون شدن.
تازگی ، ذاتِ عشق است و طراوت ، بافتِ عشق . چگونه می شود تازگی و طراوت را از
عشق گرفت و عشق همچنان عشق بماند ؟
عشق، تن به فراموشی نمی سپارد ، مگر یک بار برای همیشه .
جامِ بلور ، تنها یک بار می شکند . میتوان شکسته اش را ، تکه هایش را ، نگه
داشت .
اما شکسته های جام ،آن تکه های تیزِ برَنده ، دیگر جام نیست .
احتیاط باید کرد . همه چیز کهنه میشود و اگر کمی کوتاهی کنیم ، عشق نیز .
بهانه ها جای حسِ عاشقانه را خوب می گیرند..........
*متنی از کتاب "یک عاشقانه آرام" اثر نادر ابراهیمی*
درود بر علی جان خودمون
زیبا بود علی جان
اصلا رو فرم نیستم بعد میام نظر میدم
سلام دوست خوبم
مرسی
ممنون که همیشه میای حتی موقعی که رو فرم نیستی
یه جمله یادم میاد وقتی اینو می خونم:
عادت کن عادت نکنی چون اگه عادت کنی دیگه نمی تونی عادت نکنی!
من تغییر کردم؟؟؟؟
حالا بده دارم به نظرا جواب میدم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
قوانین هرکسی مخصوص به خودشه!
کس دیگه ای نمی تونه با اونا زندگی کنه!
این چی بود دیگه
من هر جور خوندم چیزی نفهمیدم .. 
یه کوچولو ... شاید به چشم نیاد اما دیدمش
چی بدم ؟
درسته .. اما اگه می بینی میتونه روی کسه دیگه ای هم کاربرد داشته باشه دریغ نکن
از کجا می دونی ... ؟هان
سلام
ممنون بهم سر زدی
موفق باشین
سلام
خواهش
سلامت باشی